We zijn dus verhuisd. Geëmigreerd zelfs. Naar het wonderschone België, net naast het altijd hectische Nederland. Een prachtig stuk land gekocht, met een oud – maar liefelijk – huisje erop. Dat huisje behoeft liefde, maar dat hebben we genoeg. Het dorpje maakt onderdeel uit van een grotere gemeente (en er Lees verder…
Ik was laatst “op restaurant”. Bij Ali Baba in Beringen. Niet zo lekker als mijn al-time favoriet Adana in Oss (NL), maar voor een lekker hapje zeker niet slecht. Waar ik het meeste van heb gegeten waren dit keer niet de spiesen of kebab, nee, van de dipsauzen en het Lees verder…
Grill to Chill ! Jullie weten het ondertussen wel, als er iets te schroeien valt op de BBQ ben ik er als de kippen (runderen en of schapen lust ik ook) bij. Ik heb dus al een tijdje – als de zon schijnt begint het te jeuken – zin in Lees verder…
Verbazing, of liever verwondering. Dat is een beetje wat mij op dit moment in België bezighoud. Niet alleen met de “Belgische mentaliteit”, maar wel met mijn geduld daarmee. In het verleden liet ik mij vaak verleiden tot haast, druk uitoefenen of er achteraan zitten (NU, NU, NU!), maar hier haal Lees verder…
Goed gereedschap is het halve werk recept voor luie koks Het is alweer een tijdje geleden, maar ik kook nog steeds graag. Geïnspireerd door de lokale gerechten experimenteer ik om wat lekkers op tafel te zetten. Dit recept heeft ondertussen de goedkeuring van de mee eters, dus deel ik het Lees verder…
Goed, waar waren we gebleven… de avonturen van Jeroen & Nieke in het verre enge buitenbos (ja een referentie naar de Fabeltjeskrant en dan niet de politiek correcte maar gewoon de hardcore versie die ik in mijn hele jonge jaren ongefilterd voorgeschoteld kreeg, net als Kuifje in Afrika). Nou, eng….. Lees verder…
Ja goedemorgen zeg wat een open deur. Dat “samen zijn we sterk” weten we allemaal wel. Een oud Nederlands gezegde met een socialistisch, zelfs marxistische insteek. Maar wel een waarheid als een koe (ook al zo’n mooi gezegde). Maar zoals zovaak erkennen we met zijn allen de waarheid van zo’n Lees verder…
Sinds het vorige bericht is er veel gebeurd in ons Belgische paradijs. Vriend Tom “de Bouwer” is al een paar keer geweest, we hebben vriendin Sara (en haar machtige machine) leren kennen, we hebben kennis gemaakt met de wijkagent – een verplichting wanneer je je inschrijft als bewoner in een Lees verder…
Dat waren wel een paar bewogen weken die achter me liggen. Weken met gebeurtenissen die me heel hard hebben geraakt op een niveau dat ik niet had verwacht. maar, zoals het gezegde luidt… “Life goes on”. Het rare is dat ik, in tegenstelling met de dood van mijn moeder, een Lees verder…
Every Inch a Lord Milord vraagt U vergiffenis voor ’t feit dat hij geboren is. Milord biedt zijn excuses aan voor ’t feit dat hij blijft voortbestaan en het doodsgefluister van Milord is: ‘Please excuse my rigor mortis.’ Het voorgaande gedicht typeert de bescheidenheid van mijn vader. Mijn vader zelf Lees verder…