Jubel ende Juicht! Ja, alles kan een stukkie veroorzaken, zelfs een plaatsvervangende euforie. De euforie die door mijn systeem ging toen ik hier las dat de ranzige stichting Brein eindelijk eens plat op zijn plaat was gegaan. Jarenlang heeft de stichting Brein misbruik gemaakt van de ongelofelijk volle beurs die ze Lees verder
Het stoom spuit uit mijn oren, inclusief vonken en misschien wel brokken lava. De pubertijd van de oudste resulteert in gedrag waar ik absoluut niet tegen kan, acties waar ik furieus van wordt. Achter het behang is nog te goed. Wat nou, afschaffen van lijfstraf? Als hij nu voor me Lees verder
Sochi (of in het Nederlands Sotsji), een onbekende plaats ergens in het land van Gaspoetin (leuk hé, die verwijzing naar die would-be tsaar door het samentrekken van zijn naam en het chantagemiddel zelf), de Heerser. Volgens Wikipeda is het de belangrijkste Russische badplaats en wordt ook wel de “Russische rivièra” genoemd. Voor mij Lees verder
Zowaar, een Engelse titel boven een stukje van mij. Is bijzonder want normaal ben ik alleen in het Nederlands op dit station. Maar ik vind het zo mooi: “Out with the old, in with the new.” Op de keper van 2013 kijk ik terug op de memorabele momenten van het Lees verder
Ja, op een gegeven moment is het zover. Ondanks dat ik behoorlijk relaxt ben kan je een punt bereiken dat je over mijn irritatiegrens heen dendert. En dat deze zielige vrouw, ene mevrouw J.D. uit A. gelukt. Dat resulteert dus in een stukkie, want ook ik dien zo heel af Lees verder
Ken je dat? Eigenlijk heb je belangrijk werk te doen maar toch doe je het niet, ondanks je goede voornemen (ik zat vanochtend al om 05:00u achter het beeldscherm). Alle mogelijke dingen zijn over mijn beeldscherm, over mijn iPad en mijn iPhone gerold. Alles behalve het belangrijke werkje dat vandaag Lees verder
Spotprenten tekenaar extraordinair
En dat vind ik soms behoorlijk jammer. Want wat zou ik graag een echte ouderwetse spotprent kunnen tekenen. De mooiste onderwerpen zie ik dagelijks langs zeilen in de lokale media en op de verschillende internet sites. Onderwerpen waar in de beste traditie een prachtige cartoon van gemaakt zou kunnen worden. In de traditie van Peter van Straaten, of Frits Behrendt. Die wisten hoe ze de dagelijkse onzin die de baantjescarrousel over ons uitstort om konden zetten in een oog grijpende prent die direct de hele situatie duidelijk en vaak ook belachelijk maakte.
Mijn open brief heb ik ook geplaatst op Almere Dichtbij. Een van de reacties (die van Ron) triggerde me voldoende om toch maar weer in het toetsenbord te kruipen om de frustratie over zo’n tegengestelde mening van mij af te typen. Jammer genoeg krijg ik mijn hele reactie niet op de website geplaatst, dus vooruit ik offer hier weer wat kostbare digitale ruimte op om alsnog te proberen Ron mijn gelijk te laten inzien. Als eerste plaats ik een kopie van Ron zijn reactie en daaronder mijn elipsel.
Geacht College van Burgemeester en Wethouders,
Als bewoner van het almaar aftakelend en opengebroken Almere voel ik mij geroepen u in deze open brief op te roepen op uw schreden weer te keren. In mijn ogen, en die van vele andere Almeerders verzaakt u uw primaire taak, aan u gedelegeerd door diezelfde inwoners, om van Almere een prettige stad te maken om in te leven met alle zaken die daar toe bijdragen.
U bent niet benoemd om allerlei prestige projecten, zoals de komst van de bij voorbaat gedoemde Floriade, door de strot van Almere te duwen. U bent benoemd om voor ons, de inwoners, zaken te regelen zodat wij hier zo prettig mogelijk kunnen leven, wonen en werken.
Terwijl de zon haar stralen prikkelend door het raam duwt ga ik vandaag eens wat anders doen. Ik ga namelijk, eindelijk, de berg werkjes waar ik tegen opzie als een huis, aanpakken. Ik ga mijn uitstelgedrag maar eens aanpakken. Vandaag ga ik het sponsorplan van de rugbyclub tegen het licht houden (makkelijk met die zonnestralen), ik ga de tekst voor buurvrouw (af)maken en ik ga het communicatieplan voor de Academy schrijven.