Ken je dat? Eigenlijk heb je belangrijk werk te doen maar toch doe je het niet, ondanks je goede voornemen (ik zat vanochtend al om 05:00u achter het beeldscherm). Alle mogelijke dingen zijn over mijn beeldscherm, over mijn iPad en mijn iPhone gerold. Alles behalve het belangrijke werkje dat vandaag toch echt af moet!
De WC blinkt als nooit tevoren en verspreid een heerlijke chemische dennengeur, het koffieapparaat is van binnen en buiten helemaal gereinigd (wat de smaak van de koffie dan wel weer ten goede komt) en verdomd, zelfs de vuilnisbakken (3 stuks ivm met de milieutechnische aspecten) zijn leeg en schoon. En toch weet je dat die klus af moet, toch voel ik me schuldig terwijl ik dit stukje zit te typen.
Ik moet namelijk de kleding gaan bestellen voor de talenten van de rugby academy . Iets waar ik me heftig tegen aan bemoeid heb toen ik het zelf niet hoefde te doen, maar nu de kogel door de kerk is, het setje helemaal en door iedereen (zelfs de meest kritische moeder) goed bevonden is krijg ik last van twijfel. En niet zomaar twijfel, maar twijfel aan mijzelf. En dat is erg voor iemand die doorgaans gezegend is met een olifantenhuid. Heb ik de goede maten? Heb ik wel de juiste informatie gekregen over welke talenten dit jaar allemaal instromen en dus een tenue moeten hebben? Zullen ze de kleuren die ik heb gekozen wel goed vinden?
Eigenlijk is het te gek om los te lopen. Vrijwilligerswerk doen en daar van wakker liggen. Het bestellen is ook een eenvoudig proces. Een e-mail naar de leverancier (Macron) en we zijn in business. Nog even vertellen hoe we de zaak bedrukt en geborduurd willen hebben en presto (ja, Macron is Italiaans) de spullen worden geleverd en besteld.
Ik ben vanochtend begonnen aan een cursus php, waar ik natuurlijk nog geen moer van snap, om de bestelling voor me uit te schuiven. Zelfs weer een stukje aan het typen (wel weer wennen na de lange en prachtige vakantie). Maar nu zal het wel moeten, ik kan het niet langer uitstellen….
Gelukkig, mijn weblog moet nog geupdate worden… en 10 plugins moeten ook worden bijgewerkt…. Weer 10 minuten respijt. En terwijl de machine werkt staar ik peinzend voor me uit. 13 updates in totaal. Toch knaagt ondertussen de wetenschap dat het zo meteen moet gaan gebeuren. Een bestelling van 7.000 euro aan sportkleding drukt zwaar op mijn maag (waar de lekkere koffie snel veranderd in een brandend bijtend goedje). Gelukkig hebben we een bestuursaansprakelijkheidsverzekering (toch een leuke voor, speelt iemand dat nog?, scrabble). Oh shit, de updates zijn klaar… ik kan er echt niet meer aan ontkomen…. Oh gelukkig… de hond moet nog naar buiten