Daar moest ik aan denken, aan jaloezie. Naar aanleiding van een interview met beroepsrecalcitrant Erik de Vlieger (hij heeft nog wel meer beroepen, maar de genoemde komt het meest bij mij binnen). De essentie van het interview, zoals ik het lees, is zijn afkeer, misschien wel angst, voor 50% van Lees meer…
Ja, je leest het goed. De arrogante hufters staat er. En dat meen ik. Wederom weten de heren en dames politici in Almere zich te verzekeren van weer 4 jaar ongebreidelde machtswellust en megalomane projecten, ten koste van de kiezer die hun massaal heeft uitgekotst! Je kan het er mee Lees meer…
Ja, een teiltje, zo’n ouderwetse, om eens lekker in te kosten. Omdat ik merk dat de wind der verkiezingen weer door de stoffige burelen van de politieke partijen waait. Te pas, en vooral te onpas, duikt er weer een van die zakkenvullers op een zogenaamd “Hot Issue”. Samson, die godbeterhet Lees meer…
Wat een eikels. Wat een NSB’rs, wat een zooitje. Iets anders kan ik er niet meer van maken.
Het is weer zo ver, ik ben in mijn kuif gepikt. Zoals de gemiddelde lezer vast weet ben ik wars van hautain en arrogant gedrag dat word ontleent aan onbenul. En wat een fraai stukje werk heb ik nu aan de fiets.
Mijn kinderen zijn into Rugby en ik moet zeggen dat Pa en ook Ma behoorlijk gecharmeerd zijn van deze sport en dan vooral de sfeer van openheid, eerlijkheid en respect eromheen. Respect voor je tegenstander, voor je club en team, eigenlijk voor iedereen. Jammer genoeg blijkt dat ook bij deze sport er een bond is en waar een bond is zijn er bobo’s. Ik had al begrepen van diverse mensen dat het amateurisme bij de bond stuitend was en dat als gevolg van wanprestatie de bond alleen nog maar onder de KNVB mocht resideren, maar dat het bobo gehalte zich in een dergelijke organisatie van een zo kleine sport in Nederland als een kanker kan voortwoekeren is mij een doorn in het oog.
Gisteren was het weer zover. Geheel tegen pappa’s wens is mijn eerstgeboren zoon gaan meedoen aan het Cruijff Court schoolvoetbal toernooi. Zelfs in de finale aangeland. Wat een drama… dat impliceert namelijk dat je als vader verplicht in de regen moet staan langs de lijn, lees het hek, van zo’n Cruijff court. En moet kijken hoe de kleine heren met hun kromme pootjes hun interpretatie van voetbal ten uitvoer brengen. Anyway, onder de “bezielende” leiding van een amateur met duitse neigingen (we weten allemaal dat je een duitser NOOIT een fluit moet geven) werd er na veel vijven en zessen (de originele tegenstander had vertraging) begonnen.
Dat had je niet gedacht he… dat je dat ooit nog eens zou lezen, maar ik betrap me erop dat ik toch wel moet toegeven dat je het had… GELIJK.
Voordat je nu jezelf bescheiden op je borstkast gaat trommelen…….. Nu zijn er natuurlijk heel veel zaken waarin je gelijk had, maar ter voorkoming van ego vorming en allerlei nieuwe ouderlijke aanwijzingen gaan we daar maar niet op in, en er zijn natuurlijk ook heel veel vlakken waarin je geen gelijk hebt hoor (pfffft)
Ja, daar ben ik mee getrouwd. Of liever gezegd, ondanks alles is zij met mij getrouwd. Dit uiteraard tot verbazing van velen en ook wel een beetje tot mijn verbazing. Maar daar gaat dit stukje niet over. Het stukje gaat over waarom ik juist nu denk dat ik een stoer wijf heb getrouwd. Het is namelijk zo dat mijn meissie op banenjacht is. Omdat het hol waar ze nu werkt in staat bleek om de totale investering van 1,5 miljoen aan in dienst getreden familieleden van de directie wist te verkwisten. Boeren slimmigheid noemen ze dat.
De huidige minister van verkeer en waterstaat hebben we het dan over, laat er geen misverstand over bestaan. Wanneer je deze 37 jarige hoort praten in zijn slepende Limburgse accent zou je het wel denken. Maar daar schuilt bij deze polifriek juist het gevaar. Want volgens mij is deze knaap uit het zuiden des lands erg slim bezig. Boerenslim, dat dan wel weer.
Een aantal stukjes terug heeft u kunnen lezen dat ik mijzelf niet meer zo kwaad maak. Misschien komt dat omdat ik er het nut niet van inzie om kwaad te worden op iets wat ik toch niet kan veranderen, misschien omdat ik afgeleid was en wel wat beters te doen heb. Maar, zoals zo vaak, is deze keer het nieuws heter dan mijn goede voornemens en ben ik toch bijzonder geagiteerd geraakt.