Jazeker. Het is weer voorbij, de grote zomervakantie waarin de kinderen 6 weken lang bezig gehouden moesten worden en waar je ook nog even je eigen accu moet zien bij te tanken. Met dank aan de afkoopsom van een vorige werkgever is het weer gelukt om onszelf te trakteren op een prettig verblijf in een zonzeker oord.
Ja fijn, beloof ik vorige maand dat er weer meer stukies getypt gaan worden slaat het weer om en ben ik noodgedwongen op de Costa del Almere te vinden. Ken je niet? Nou, vooruit dan maar, de Costa del Almere is op 50 meter van mijn huis gesitueerd, alwaar ikzelf een prachtige hardhouten drijvende steiger annex te water springplank heb neergelegd.
Mijn geliefde eega heeft haar bevallige pootje gebroken. Geheel en al in de lijn van haar plichten als moeder sneuvelde haar middenvoetsbeentje op de laatste traptrede terwijl zij zich spoedde naar het luidruchtige, doch loze alarm, wat onze oudste spruit bij de voordeur produceerde. Zij dacht dat het slechts een verzwikking was maar de dag na het gebeuren (Zondag dus) toch maar even naar de eerste hulp van ons pas verbouwde prachtige ziekenhuis getogen want het normaal zo ranke voetje was toch wel tot onaangename proporties gezwollen en had een donkerpaars/blauwe kleur aangenomen van de enkel tot de tenen.
Ja jullie hadden het vast al gemerkt, ik had geen tijd (of zin) om hier weer eens een stukje te typen. Maar daar komt verandering in, de tijden worden weer wat beter qua opvulling van mijn tijd en de onderwerpen komen vanzelf aanwaaien in het dagelijkse leven.
Ja, ik ben BN’er. Ik ben ontzettend leuk, belangrijk, intelligent, en meer superlatieven waar ik met mijn beperkte kennis niet zo een, twee, drie op kan komen.
Je ziet het al aankomen, eindelijk weer een topic waar ik me druk om kan maken. De door een select gezelschap tot BN’er gebombardeerde oetlul (danwel klapkut). Al een tijdje valt mij op dat er in Nederland mensen zijn die eigenlijk helemaal niks kunnen en toch steeds weer onder onze aandacht gepushed worden door de zogenaamde entertainment rubrieken.
Zoals in het vorige stukje (en een stukje daarvoor) al werd vermeld is mijn Tante Tineke dood. Vandaar dat wij gisteren met de hele familie bijeen zijn geweest in diverse gelegenheden om haar een groots afscheid te verzorgen. En juist daar begint het bij mij te wringen en te knagen. Want ik weet niet zo goed hoe daarmee om te gaan.
Is er geheel onkarakteristiek tussenuit geknepen. De befaamde pijp aan Maarten gegeven, hoewel ome Dick nog had gezegd dat het pijp ding flink geld waard was en dat ze die Maarten al genoeg pijpen gaven. Tante Tineke, mijn peettante. Een bijzonder mens, waar ik in woelige tijden een rustplekje vond Lees verder
Gisteren, toen ik gezellig buitenstond bij te praten met een van de beschikbare buurmannen (te ouwehoeren) rende Buuv nog even naar haar autootje, voorzien van wat leek op een candybar (een Mars ofzo). Nu verbaast mij dat want in mijn functie als onbezoldigd buurt depot (voor al uw pakjes) was mij opgevallen dat zij regelmatig voedingssuplementen “test”.
Och en wee…. wat een dramatische gebeurtenissen in het almeerse politieke landschap. De matennaaiers en de oppertunisten van de gevestigde orde hebben een gevoelige knal voor hun kop gekregen (want van tik op de vingers kan je nu niet meer spreken hoor). De gesettelde boys en girls, die de arrogantie niet alleen hebben uitgevonden, maar zelfs nog hebben verbeterd zijn schrikbarend stil.
Hij is stuk….. de kachelmotor. Wat dat is? nou, gewoon een stukje plastic dat onder het dashboard van je auto zit weggewerkt. Moeders de vrouw rook een brandlucht en vervolgens deed het ding ’t niet meer. Nu denk je dat dat niet uitmaakt, maar dat doet het wel degelijk. Want wanneer de kachelmotor het niet doet doet ook de blower, die je ruiten condensvrij zou kunnen houden, het niet meer. En dat is een probleem. Niet alleen ivm met de verkeersveiligheid, maar meer in de zin van de bekeuringsgeilheid van de lokale bromsnorren.