Een grijze, grauwe dag vandaag. Dat is nog niet eens zo erg want meestal kan ik me dan wel vermaken met een boek. Maar vandaag komt de visite, dus moet het huis schoon. En het schoonmaken van het huis, zo vlak voor dat het gevuld wordt met de nodige aanloop Lees verder
Het einde van een experiment bedoel ik dan. Het experiment democratie om precies te zijn. Hoe aandachtsgeil Geert Wilders ook is, voor een aandachtig en semi-objectief beschouwer, heeft hij deze afgelopen weken weer haarfijn de vinger op de zere plek weten te leggen. (meer…)
Vandaag is het kinderfeestje van zoon Mathijs. Alweer acht jaar. Ach, wat vliet de tijd toch heen. Ik weet nog heel goed de eerste nacht dat hij, blakend van gezondheid, bij ons was. Die nacht heeft hij niet in zijn wiegje doorgebracht, maar al slapend op de bolle buik van zijn vader. En al die tijd heb ik gewoon liggen kijken naar dat kleine wonder.
Omdat het weer met vlagen al guur is, omdat het ’s avonds al vroeg donker is en omdat het heel makkelijk te maken is hierbij voor de vaste (en ook wel voor de niet vaste) lezers mijn wereldberoemde recept (in ieder geval in de straat) voor de enige echte erwtensoep. Lees verder
Tover de scene eens voor je: een peloton soldaten, een sergeant voor de groep en roept ”Vrijwilligers voor”. Het hele peloton, behalve de sukkel van de zooi, doet een stap achterwaarts. (meer…)
Tjezis…. wat een reacties op mijn, over het algemeen heel rustige uithoek van het WWW. Na zorgvuldige nalezing van zowel het eerste deel als van de reacties (tot op dit moment is de laatste van Willem) begint mij toch een raar gevoel te bekruipen. En, dat is niet een plezierig gevoel. De tendens die ik in de reacties bespeur is er een van wij zijn goed, wij hebben smaak en jij pauper…. enfin je raad het al. Wat de aanleiding tot deel 2 van het verhaal vormt moge duidelijk zijn….. de zelfingenomen, aanmatigende, reactie van Willem de artistiek lijder.
Ben je samen met je jongste spruit in de winkel, ziet de gulzige snaaier de chocolade letters. Hey pap, dat is mijn letter, de S. En het is ook de letter van Sinterklaas…… Dus ben ik de zoon van Sinterklaas! Ja, jongen ik hoop dat je deze uitspraak nog weet Lees verder
“Pap, wie heeft er nu gewonnen? die zwarte of die witte?” was de vraag van Mathijs tijdens het diner. “Meneer Obama heeft gewonnen.” “Dat is dus die zwarte he pap?” “Ja dat is die zwarte.” “Nou, daar ben ik helemaal niet blij mee, dat die witte heeft verloren.” “Oh, waarom Lees verder
Wordt net gebeld door een snoesje van de Dela, met een heel prettig Brabants accent. Wou even mijn dekking doorlopen, of dat kon?. Iedereen die mij kent weet dat juist dat soort openingen bij mij niet direct tot een zinvol antwoord leid ;-).
Want zeg nu zelf, sinds het loslaten van de goudstandaard is er toch geen reële dekking meer voor alle euro’s die de Nederlandse Bank uitgeeft. Een euro is x waard omdat iemand, weliswaar met gezag bekleed, dat zegt. Niet omdat er een bepaalde dekking tegenoverstaat, maar omdat we dat hebben afgesproken. Jammer genoeg zijn een aantal slimmeriken er met dat concept vandoor gegaan en hebben hun eigenbelang en ego laten prevaleren boven de afspraak. Met als gevolg dat de “harde” valuta gewoon een zakje (stinkende) wind blijkt te zijn. Want als je overheid bent kan je de drukpersen laten draaien als je wat tekort komt en ben je bank dan krijg je van diezelfde overheid vanzelf je deel van die vers geperste bankbiljetten.