Om een van mijn extensionele vragen te beantwoorden, en zo de ultieme fantasie om zeep te helpen mijn gedachten op het (elektronisch) papier zetten. Dat schept orde in de chaos. Wat zou er veranderen als je de 11e van de maand wakker wordt en tijdens het drinken van je eerste kopje koffie tot de ontdekking komt dat je ‘m gewonnen hebt? De jackpot van de Staatsloterij. Een van de meest gedeelde fantasieën wanneer je de verschillende onderzoeken die voorbij komen vluchtig leest.

Ikzelf ben (als ik niet vergeet ’n lot te kopen) 30 dagen per maand multimiljonair en één dag per maand chagrijnig. Dat komt voornamelijk door mijn rijke fantasie. Voor anderen kan ik niet spreken (wil ik ook niet, het is al moeilijk genoeg om mijn eigen dwarrelige gedachten enigszins te structureren) maar ik schat in dat als ik ‘m echt win ik volledig stil zou vallen. De financiële vrijheid om al mijn wilde dromen te realiseren ligt dan voor het grijpen. Maar, buiten dat. In hoeverre veranderd mijn leven? Tuurlijk, geen stress meer over geld, comfortabel leven want (gezegde van mijn wijze ouwe Vadertje) “een euro kunnen uitgeven als je een euro wilt uitgeven” is echte rijkdom.

Maar euro’s zijn maar een heel klein deel van de dagelijkse beslommeringen. Ook als ik deze prettige fantasie verder uitwerken. De hoeveelheid euro’s op de bank nemen niet de zorgen en de verantwoordelijkheid weg voor mijn gezin. Ja, als de schoolresultaten tegenvallen kan je je kind voor € 20.000,- op het Luzac stallen. Maar ontzorgt dat? Als de auto, broodnodig voor de ritjes naar de verschillende sportieve activiteiten van de kinderen de geest geeft ben ik nog steeds even onthand. Je kan niet per direct een nieuwe auto’s kopen (er schijnt bij de dealer nogal ’n levertijd te zijn voor auto’s in het hogere segment)

Oh, een droomhuis in een prettiger klimaat. Op een prachtige locatie met een adembenemend uitzicht (meertje, bergtoppen, zwembad en luxueuze veranda). Uiteraard vrij van buren, tenminste de dichtstbijzijnde op ’n kilometer ofzo (visualiserende mensen slaan deze zin maar beter over; ik wens in m’n blote reet over mijn landerijen te kunnen stekkeren of mijn quad te berijden). Maar ook dan moet het vreten op tijd op tafel (want regelmaat is belangrijk voor ’n diabeet). En waarschijnlijk mis ik mijn dagelijkse rondje met de honden en alle mede hondenuitlaters die je dan tegenkomt voor ’n vrijblijvend praatje (ouwehoeren heet dat ook wel).

Nog even over dat vreten. Hier heb ik ondertussen ’n select aantal restaurants en/of bereidvoedselleveranciers geselecteerd. Grieks haal ik bij Wally en Maria, shoarma bij Josef, Chinees bij Gary en afwisseling bij Orient. Inkopen als ik ’n aanval van kooklust krijg bij de Sligro en nog wat speciale adresjes. Die moet ik dan natuurlijk ook allemaal opnieuw gaan ontdekken.

Hier weet ik wie ik moet bellen als ik een probleem heb met m’n afvoer, CV of de badkamer wil verbouwen (hi Robert). Of als ik ’n tent (of een geweldig luchtkussen) nodig heb voor de rugbyclub (hi Albert) of ’n feestje. Die kan ik natuurlijk dan ook gewoon bellen, maar of ze zo’n takke eind willen rijden? Vast wel, want het is ’n prettige omgeving waar ik dan woonn

Ach, hoe meer ik opschrijf hoe harder ik ga twijfelen. Maar, als ie valt ga ik het echt proberen.