Buren - verre of naaste - je woont er in ons kleine dichtbevolkte landje mee samen.

Natuurlijk ben ik de ideale buurman. En mijn gezin is het ideale gezin om naast te wonen. En dezelfde bewering geldt uiteraard voor jou ook. Dat gezegd hebbende is het nu tijd om mijn ergernissen over jouw gedrag eens uit te spreken.

Geluidsoverlast

“Godverdomme, weer een feestje bij die klojo’s. En die bonkende kutmuziek van ze is niet eens het ergste, nee dat overdreven gegil en gejoel omdat de hele buurt moet weten hoe leuk zij het wel niet hebben met elkaar!”

Voorgaande bewering is, net als alles op mijn blog, enigszins gechargeerd. Maar in de kern is het een tekst die ik in gesprekken regelmatig terug hoor en zelf ook uitspreek. Wie die klojo’s zijn varieert, maar wanneer hun gezelligheid mij opgedrongen wordt – bij (versterkt) geluid gebeurt dat nogal – en dus mijn persoonlijke levenssfeer binnendringt dan is dat overlast. Ja, ook als je jezelf van geen kwaad bewust bent, ook als je een (obligaat) briefje in de bus hebt gedouwd bij je buren, zelfs als het jou zelf totaal niet zou boeien wanneer jouw buren hetzelfde zouden doen. Overlast wordt bepaald door degene die dat zo ervaart (de ontvanger, niet de verzender dus). 

Parkeren

“Pleur die olielekkende grafbak van je lekker voor je eigen deur”

Niets is zo irritant als thuiskomen en geen parkeerplaats in de buurt van je voordeur kunnen vinden (misschien omdat diezelfde klojo’s van dat feest alle vrije parkeerplaatsen confisqueren voor de auto’s van hun kinderen en zelfs de knakenbakken van hun kinderen hun aanhang). Je wilt gewoon je eigen bezit zo dicht mogelijk bij je huis hebben, al was het maar om er een oogje op te kunnen houden. Beter gezegd… de Europese grondrechten verklaring geeft jou het recht om voor je eigen deur je boodschappen, je kinderen of welke ander zooi dan ook uit je auto te laden (nou…nee. Dat zou natuurlijk wel zo moeten zijn, maar het is vooral een gevoelskwestie). Wat ook de status is van de parkeerplek voor je deur, het geeft je nooit het recht om je auto dan maar lukraak ergen neer te kwakken waar hij volgens jou niet in de weg staat. Net als in het geluidsoverlast stukje… overlast bepaal jij niet, dat doet degene die last heeft van jouw actie

Kinderen

“De pestpokke zeg, wat krijst dat kreng. Dat die muts die nageboorte niet gewoon weg heeft geflikkert bij de rest van het biologische afval. Kunnen die klojo’s die kutkoters nou niet gewoon opvoeden!

Kinderen is natuurlijk een heikel onderwerp. Ieder gunt z’n kinderen toch het beste wat je ze kan bieden. Mogen ze niet bij die andere kinderen meespelen op de trampoline? Dan pleuren wij een nog groter springmatras in de overwoekerde postzegel die we tuin noemen. En in de zomer het grootste zwembad, met de luidruchtigste filterinstallatie die we konden vinden. En dan gaan wij als ouders lekker binnen zitten, met de deur dicht en onze koptelefoon op want druk en belangrijk in de zoom/teams/whatsapp meeting. Dat buren – ook die niet de originele bezitters van de aanstootgevende trampoline waren – daardoor zichzelf niet meer kunnen verstaan in de aanliggende postzegel is dan natuurlijk van ondergeschikt belang. Kern van mijn betoog is dat kinderen kind moeten kunnen zijn, maar dat dat wel binnen grenzen hoort te gebeuren (kinderen hebben sowieso baat bij grenzen in hun opvoeding). Onnodig gegil is zo’n grens, net als door de brievenbus van de buren pissen. 

Rook

“Stookt die gast op knekels ofzo!? Had ie die troep van de zomer niet gewoon op die stinkende vleescremeerder van ‘m kunnen keilen?”

Wat kan het mij verrotten wat ik in mijn haard stook? Zolang het maar niet te duur wordt. Weet je wel wat een weldadige warme dat vuurtje geeft aan mijn botten? Ik zit heerlijk in mijn stoeltje met m’n drankje en een goed boek te genieten. Nou heb je ook mensen die kunnen genieten van de geur van hun eigen scheten, maar het valt op dat andere mensen daar meestal wat afstand van nemen, of op z’n minst wat van verschieten. Hoe lekker het ook is, een open haard of een kachel, het geeft rook af. Zelfs wanneer je prima haardhout stookt (nee, niet die natte bagger van de gamma) kan die rook als overlast worden ervaren, net als bijvoorbeeld de geur van je BBQ door anderen als overlast worden ervaren. 

Bovenstaande uitspraken zijn natuurlijk wat aangedikt (conform de TALPA/SBS richtlijnen van reallife TV) om de leesbaarheid te vergroten of om de situatie wat te benadrukken. Ik ben vast wel zaken vergeten te vermelden waar ik en anderen zich aan kunnen ergeren. Waar het op neer komt is dat we met z’n allen proberen een modus te vinden om binnen onze persoonlijke levenssfeer zo prettig mogelijk te leven. Het nadeel daarvan is dat we daardoor soms (ongewild) overlast veroorzaken die anderen in hun levenssfeer beïnvloeden, en tot op zekere hoogte moet dat ook kunnen. 

Maar, waar trek je de grens? Voor de een is het een feestje, voor de ander is het overlast. Voor de een zijn het kinderen die aan het spelen zijn, voor de ander is het een door merg en been gaand gegil. De grens beste buren is eenvoudig. De grens is de wet. In Nederland hebben we met elkaar zaken afgesproken en dat vastgelegd in een boek met regels. Die regels zijn er voor parkeren, geluids-, rook- en eigenlijk elke overlast situatie die we ons kunnen voorstellen. Die regels zijn maatgevend. Als er daarin staat dat je niet binnen 5 meter van een hoek mag parkeren dan is dat zo, als daarin staat dat je geen geluidsoverlast mag veroorzaken dan is dat zo. Zonder discussie. 

Moeten we het zover laten komen dat we elk geschil moeten voorleggen aan de (rijdende) rechter? Liever niet want zoveel uren hebben alle TV zenders bij elkaar nog niet beschikbaar. Begin gewoon eens met de gulden regel: “Wat gij niet wilt dat U geschied, doe dat ook een ander niet