Even ter verduidelijking, Rugby is een contactsport. Een sport waar het hard tegen hard gaat. Vandaar dat er strenge regels zijn op het rugbyveld. Die regels hebben slechts één doel, de veiligheid van de spelers waarborgen.

Vandaag was ik getuige van iets compleet anders. Vandaag zag ik, wederom – want zie het voorgaande stukje op deze site-, een incompetente man proberen leiding te geven aan een jeugdwedstrijd. Waar ik bij de vorige ref nog twijfelde over het thuisfluitgehalte was daar bij deze man geen enkele twijfel over. 

Overtredingen, waarbij hele grove, werden aan een kant (de thuisploeg) genegeerd en aan de andere zijde (de gasten) werd de minste faux pas aangegrepen en bestraft als ware het belastingontduiking.

Daarvan heb ik bewijs op video. Een volledig onterechte rode kaart zodat de gasten gedwongen waren met 13 man te spelen in een fysiek zware wedstrijd ten gunste van de thuisploeg.

Winnen moet iets zijn wat je verdiend, niet iets wat je door een met jou sympathiserende official in de schoot geworpen krijgt

In de korte periode dat ik aanwezig was langs het veld, ik arriveerde bij aanvang van de tweede helft, zag ik in 10 minuten tijd minimaal 3 rode kaarten. Rode kaarten wegens zeer gevaarlijk spel. 

  • Ik zag 2! spelers die gezamenlijk een tegenstander blokkeerden door hem aan zijn nek vast te grijpen. Twee! 
  • Ik zag een speler die een geweldige tackle uitvoerde, zonder ook maar de intentie te vertonen zijn armen te gebruiken.
  • Ik zag twee spelers een derde aanvallen terwijl hij in de lucht was.

Alle drie de bovenstaande vergrijpen zijn niet alleen tegen de regels, ze zijn gevaarlijk, levensgevaarlijk. Dat een scheidsrechter dit soort overtredingen onbestraft laat is iets wat niet, absoluut niet, door de beugel kan. 

Overigens zou niet alleen de ref zijn ogen uit zijn kop moeten schamen. De ontvangende club, die een respectabele historie heeft in de vaderlandse rugbywereld, zou zich behoorlijk achter de oren moeten krabben en zich minimaal moeten afvragen of dit echt de richting is die zij wil inslaan. 

Is dit de boodschap die je kinderen wilt meegeven? Dat als je niet goed genoeg bent om eerlijk te winnen (waar ik nog niet zo zeker van ben) je maar “wat hulp” moet zoeken? 

Wil je ten koste van alles winnen of wil je moedig en nobel strijden.

Ik weet zeker dat er deze keer wel een protest zal worden ingediend. De excessen waarover ik heb gehoord en die ikzelf heb gezien waren dermate gevaarlijk dat dit niet zonder gevolgen mag blijven. Dat zou het fair play en het respect in rugby volledig onderuit halen.

Een mooi taak voor Rugby Nederland om dit weer recht te breien, maar ook om een plan te bedenken zodat dit niet meer kan gebeuren.