Ja, ik doe aan koken.
Of eigenlijk moet ik zeggen dat ik aanrommel in de keuken/tuin (BBQ). Ik wil me dan ook wel laten overhalen om naar kookprogramma’s op TV te kijken als het zo uitkomt. Bijvoorbeeld de programma’s op 24Kitchen. Of Masterchef. Maar ook Gordon Ramsay, die van elk restaurant een succes weet te maken (NOT). Waarom ik er naar kijk? Voornamelijk in de hoop wat op te pikken wat ik zelf kan gebruiken bij mijn experimenten. Het moet wel gezegd worden dat ik vast niet de gemiddelde eter ben. En je kan ook beweren dat ik behoorlijk rechtlijnig ben over wat ik wil eten. Geen vis bijvoorbeeld en lam is ook wat sterk.
Ik ben dan ook tot de conclusie gekomen dat ik maar beter niet naar die programma’s kan kijken en als ik echt verlegen zit om een recept of bereidingswijze ik maar beter kan gaan zoeken op het internet. Echt, de sites met recepten zijn makkelijk te vinden en er zijn er veel, heel veel. Ik heb ondertussen de balen van al die betweters op de TV die in hun prachtig gesponsorde keuken eten klaar staan te maken met een hippe twist. Ik wil helemaal geen hippe twist, ik wil gewoon leuk en lekker koken. Liefst natuurlijk niet zo lang en met een vingerlikkend resultaat. 
Waar ik me het meest aan erger?
Ik weet het niet zeker maar verkleinwoorden als het “zuurtje”, het “frisje” of de over het paard getilde “palet” ridders voeren toch de ergernislijst aan. De verplichte producten van de sponsor (Hallo Unilever) die in de brij worden meegenomen helpen natuurlijk ook niet mee (ik flikker bij voorkeur geen zakjes of pakjes die vol zitten met smaak-, geur- en conserveringsmiddelen in mijn eten).
Waar ik ook laaiend over kan worden is als ik dan een programma tref dat iets maakt waar ik wel hebberig van wordt de keuken smetteloos is. Bij het begin, tijdens het koken en na het koken. Dat is mij nog nooit gelukt. Ik veeg me de pleuris met de microvezeldoekjes, ik afwas de rimpels in mijn vingers met de snijplank, de keukenmachine en de messen. Het bereide eten wordt op een verantwoorde wijze kunstzinnig gepresenteerd op weer een ander bord (ook gesponsord) en de chef staat te stralen.
Maar wat je niet ziet (ook niet bij de zogenaamde snelle maaltijden van Jamie O.) is dat als je prei gebruikt je die stengels wel nog even moet snijden en wassen. Of dat je gember eerst even moet schillen voor je het in de pan pleurt. Knoflook moet pellen (dank aan Lonnie die me dat heeft laten zien) en uien moet snipperen. Bij hun zit het allemaal al netjes in mooie (vaak glazen) schaaltjes en potjes. Weet je wel hoeveel afwas dat oplevert? Ik heb een zoon, die denkt echt dat het zo hoort; eerst alle ingrediënten schoonmaken en precies afwegen en in hun eigen schaaltje/potje doen. Een echte thuiskok weet dat je dat op gevoel doet. Een rondje zout boven de pan (ja, uit de Jozo plastic zoutbus) is precies voldoende voor de aardappelen (en heb je meer aardappelen, dan wordt je pan groter en dus ook je rondje).
Koken is eigenlijk heel makkelijk.
Je hebt alleen goede ingrediënten nodig. Verse producten, mooi eerlijk vlees (dus zonder ingespoten eiwitten enzo). En dat moet je natuurlijk niet overdrijven. een bouillonblokje mag gewoon want ik blijf lui. De meeste van die producten koop ik gewoon op de markt of bij een lokale (horeca)slager, de Turkse slager is wat dat betreft een aanrader. Niet bij de keurslager, want die rekent schrikbarende prijzen. Tuurlijk, kruiden horen er ook bij en dan komt de liefde. Liefde voor de mensen die jouw bereidsels willen opeten. Als je wat verder zoekt op deze website kom je vast nog wel een paar van mijn recepten tegen (deze bijvoorbeeld, of deze. En deze is ook lekker.). Voor de gerenommeerde TV kok natuurlijk doodzonde maar prima werkbaar voor de gemiddelde amateur kokert. Pas ze vooral aan naar je eigen smaak, want dan pas wordt het echt lekker.